SIGILLARIUS

SIGILLARIUS
SIGILLARIUS
in Gloss. Ζωδιοποιὸς, qui sigilla, de quibus supra, vestibus intexebat. Item qui sigiliaria seu νευρόςπαςτα venundabat, circulator. Vide itidem supra; et Iac. Cuiacium l. 11. c. 30. Etiam Custos sigilli, apud Petr. Blesensem Ep. 131. Cum in Sicilia essent Sigillarius et Doctor Regis Guilielmi II. tum pueri. Sic Walterus de Constantiis dicitur Regis Angliae Sigillarius, apud Rad. de Diceto A. C. 1180. Vide quoque supra, ubi de Annulis.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • sigillaire — [ siʒilɛr ] adj. et n. f. • 1456; bas lat. sigillarius ♦ Didact. 1 ♦ Muni d un sceau, d un cachet. Anneau sigillaire. ♢ Relatif aux sceaux, à la sigillographie. Histoire sigillaire. 2 ♦ N. f. (1821) Paléont. Arbre fossile du carbonifère… …   Encyclopédie Universelle

  • sigillaires — ⇒SIGILLAIRE, adj. et subst. fém.; SIGILLAIRES, subst. fém. plur. I. Adj. et subst. fém. A. Adjectif 1. Qui est propre, relatif aux sceaux, à leur étude. (Dict. XIXe et XXe s.). ♦ Histoire sigillaire. Histoire que l on arrive à retracer grâce à l… …   Encyclopédie Universelle

  • SIGILLA vel SIGNA — dicuntur Vittuvio, l. 9. c. 6. quae Suetonius Neron. c. 56. icunculas, Glossae Philoxeni Sigillaria, Graeci Νευρόςπαςτα, apud A. Gellium l. 14. c. 1. i. e. nervis tracta, sive sidiculis mota; vocant: Simulacra videl. sive statuae cubitales… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Rom [1] — Rom (Roma, a. Geogr. u. Topogr.), Stadt in Latium in Unteritalien, am linken u. zum Theil am rechten Ufer des Tibris auf sieben (od. vielmehr 10) Hügeln gebaut, daher die Siebenhügelstadt (Roma septicollis). Nach der Sage wurde R. 754 od. 753 v.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Lata via — (röm. Top.), 1) so v.w. Flaminia via; 2) in Rom in der siebenten Region der breite Weg, welcher vom heutigen Thale Piazza de Sciara nach dem Capitol führte u. von da an Flaminia via im engern Sinne hieß; 3) die siebente Region selbst, zwischen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • scelleur — (sè leur) s. m. Celui qui scelle, qui appose le sceau. Le scelleur de la chancellerie HISTORIQUE    XIIIe s. •   Et le [la] reson pourquoi li seeleres en doit estre escusés et descoulpés est telle qu il peut estre deceus en tel cas, BEAUMANOIR… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • ԼԱՐԱԽԻԼ — (խելք.) NBH 1 0880 Chronological Sequence: 6c ա.գ. νευροσπάστης sigillarius, nervis sive fidiculis trahens, movens. Խաղարկու որ խլելով այսինքն քարշելով զլարս շարժումն տայ անշարժ պատկերաց կամ պաճուճապատանաց. ... ըստ յն. Ջլաձիգ կամ ջլաքարշ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”